Σύνταξη αρχικού κειμένου

Περιεχόμενο:Το περιεχόμενο του κειμένου εξαρτάται κυρίως από τους στόχους του συγγραφέα. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο οι στόχοι να είναι ξεκάθαροι και προσδιορισμένοι από την αρχή, όπως αναφέρεται και στην ενότητα "Προσδιορισμός σκοπού και στόχων" παραπάνω. Πρόκειται για κείμενο που έχει ως στόχο να εξηγήσει, να πείσει, να περιγράψει; Στην περίπτωση μιας εργασίας στο ακαδημαϊκό πλαίσιο ο στόχος μπορεί να είναι σύνθετος και να συνδυάζει τους τρεις προαναφερθέντες. Συνεπώς ανάλογα με τους στόχους που έχετε εξαρχής θέσει, θα πρέπει να συμπεριλάβετε στο κείμενό σας αναφορές σε εργασίες τρίτων, παραδείγματα, στατιστικές αναλύσεις, πειραματικά αποτελέσματα κτλ.

Ύφος: Το ύφος συγγραφής ενός κειμένου εξαρτάται πάντα από τα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται ο συγγραφέας και από το είδος του κειμένου. Στην περίπτωση μιας επιστημονικής εργασίας, το κοινό αποτελείται από ακαδημαϊκούς, π.χ. ο επιβλέπον καθηγητής σας, κάποια επιτροπή καθηγητών ή ακαδημαϊκοί ερευνητές. Συνεπώς το ύφος του κειμένου πρέπει να είναι επίσημο και ταυτόχρονα αναλυτικό, περιγραφικό και πειστικό για να υποστηρίξει και τους στόχους της εργασίας.

Πρόσωπο: Το γ' ενικό πρόσωπο θα πρέπει να προτιμάται κατά τη συγγραφή του κειμένου μιας εργασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση του γ' ενικού προσώπου είναι απαγορευτική, π.χ. στην περίπτωση που στο κείμενο εκφράζονται υποκειμενικές απόψεις του συγγραφέα. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο συγγραφέας θα πρέπει να αξιολογήσει τη δυνατότητα συνδυασμένης χρήσης του α' και του β' πληθυντικού προσώπου. Ειδικά στις εργασίες που συμμετέχουν και άλλοι συγγραφείς, το α' πληθυντικό πρόσωπο είναι η μοναδική επιλογή. Στις ατομικές εργασίες ο συγγραφέας ενδέχεται να μην έχει άλλη εναλλακτική από το να καταφύγει στη χρήση του α' ενικού προσώπου. Σε τέτοιες περιπτώσεις η χρήση του α' ενικού προσώπου θα πρέπει να γίνεται με προσοχή, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος το στοιχείο της υποκειμενικότητας, αν είναι έντονο, να αφήσει αρνητικές εντυπώσεις στον αναγνώστη.

Ορθογραφία: Συστηματικός ορθογραφικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται σε όλα τα στάδια συγγραφής. Ένα κείμενο που περιέχει ορθογραφικά λάθη προδιαθέτει αρνητικά τον αναγνώστη και αφήνει κακή τελική εντύπωση. Ο έλεγος για ορθογραφικά σφάλματα και παροράματα μπορεί να συστηματοποιηθεί χρησιμοποιώντας επεξεργαστές κειμένου, που ενσωματώνουν στις λειτουργίες τους τα κατάλληλα ορθογραφικά εργαλεία. Ωστόσο και ο εξαντλητικός προσωπικός έλεγχος ενός κειμένου έχει τη δική του αξία, δεδομένου ότι υπάρχουν ορθογραφικά και συντακτικά σφάλματα που είναι αδύνατον να εντοπιστούν με αυτόματο τρόπο (π.χ. η κατάληξη ε ή αι).

Σημεία στίξης: Ο συντάκτης ενός κειμένου οφείλει να είναι προσεκτικός κατά τη χρήση των σημείων στίξης, για τους ίδιους λόγους που πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να αποφύγει τα ορθογραφικά σφάλματα και τα παροράματα. Στη διεύθυνση http://publications.europa.eu/code/el/el-4100100el.htm μπορείτε να μελετήσετε έναν οδηγό για την ορθή χρήση των σημείων στίξης. Ένα σφάλμα που εντοπίζεται συχνά σε κείμενα εργασιών αφορά τη χρήση της τελείας (.) και του κόμματος (,). Είναι σημαντικό να μην υπάρχει κενό ανάμεσα στην προηγούμενη λέξη και την τελεία ή το κόμμα. Παράδειγμα εσφαλμένης χρήσης των σημείων στίξης αποτελεί η επόμενη πρόταση, στην οποία όλα τα σημεία στίξης έχουν τοποθετηθεί στη λάθος θέση: «Σύμφωνα με τους συγγραφείς , αν οι παράμετροι επιλεγούν σωστά ,τότε η μέθοδος αυτή μπορεί να διπλασιάζει την ταχύτητα ανάκτησης των αποτελεσμάτων .».

Χρήση κενών χαρακτήρων: Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες σύνταξης του κειμένου όταν κάποιος χρησιμοποιεί τους σύγχρονους επεξεργαστές κειμένου. Ένας από αυτούς αφορά τη χρήση των κενών. Μεταξύ δύο λέξεων μιας παραγράφου πρέπει να παρεμβάλλεται ένας μόνο κενός χαρακτήρας. Η χρήση δύο ή περισσότερων διαδοχικών κενών χαρακτήρων είναι κακή πρακτική και μπορεί να αλλοιώσει την τελική μορφή του κειμένου. Εξίσου κακή πρακτική είναι η χρήση των κενών χαρακτήρων για την επίτευξη της σωστής στοίχισης των κειμένων.

Μορφοποίηση κειμένου: Η μορφοποίηση του κειμένου θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τους εκάστοτε κανόνες μορφοποίησης, όπως τους ορίζει π.χ. ο φορέας, το ίδρυμα, ο καθηγητής κτλ. που αναθέτει την εργασία. Το τελικό κείμενο μπορεί να ενσωματωθεί στα πρακτικά κάποιου συνεδρίου, ή να δημοσιευτεί σε κάποιο περιοδικό. Η σωστή μορφοποίηση εξασφαλίζει την ομοιομορφία του συνόλου και διευκολύνει τον αναγνώστη κατά τη μελέτη των επιμέρους κειμένων. Για να διευκολύνει τους συντάκτες του κειμένου να ακολουθήσουν τους κανόνες μορφοποίησης ο εκάστοτε φορέας, το ίδρυμα ή ο καθηγητής μπορεί να διαθέσει κατάλληλα μορφοποιημένα υποδείγματα.